Jakie są metody leczenia żylaków kończyn dolnych?
Spis treści:
- Czym są i jak objawiają się żylaki na nogach?
- Jakie są przyczyny powstawania żylaków na nogach?
- Jakie są metody leczenia żylaków kończyn dolnych?
Żylaki nóg to problem, który dotyka coraz większą liczbę osób, a szczególnie kobiet. Według badań, nawet 60% pań po 40. roku życia zmaga się z tym schorzeniem, a wśród mężczyzn odsetek ten wynosi około 40%. Nieestetyczne zmiany nie tylko wpływają na wygląd nóg, ale mogą również powodować dyskomfort, ból, a nawet prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych.
Wiosna to szczególny moment, gdy wiele kobiet zaczyna odsłaniać nogi, sięgając po lekkie sukienki, spódnice czy krótkie spodenki. To właśnie wtedy żylaki stają się bardziej widoczne, a chęć pozbycia się ich – jeszcze silniejsza. Skleroterapia, laseroterapia i stripping to najczęściej stosowane metody usuwania żylaków kończyn dolnych. Stosujemy je również w Centrum Medycznym CONTACT-MED w Łodzi.
Czym są i jak objawiają się żylaki na nogach?
Żylaki to poszerzone i zdeformowane żyły o krętym przebiegu, które najczęściej pojawiają się na nogach. Powstają w wyniku niewydolności żylnej, gdy zastawki w żyłach przestają prawidłowo funkcjonować, utrudniając przepływ krwi. Na skutek tego krew zalega w naczyniach, powodując ich rozciąganie i uwypuklenie.
Warto pamiętać, że problem żylaków to nie tylko kwestia estetyki, ponieważ nieleczone z czasem mogą manifestować inne nieprzyjemne dolegliwości, takie jak np.: uczucie ciężkości nóg, obrzęki, swędzenie, a nawet ból nasilający się po długim staniu lub siedzeniu. W zaawansowanych przypadkach mogą prowadzić do zmian skórnych, stanów zapalnych, powstawania obrzęków i owrzodzeń, a także rozwoju zakrzepicy żył głębokich.
Jakie są przyczyny powstawania żylaków na nogach?
Powstawanie żylaków jest wynikiem współdziałania różnych czynników: genetycznych i środowiskowych. Jedną z głównych przyczyn jest dziedziczna skłonność do osłabienia ścian żył i niewydolności zastawek żylnych, co zwiększa ryzyko wystąpienia problemów z krążeniem.
Do innych istotnych czynników należą: wiek (ryzyko wzrasta wraz z upływem lat), płeć (kobiety są bardziej narażone ze względu na zmiany hormonalne związane z cyklem miesiączkowym, ciążą czy menopauzą), a także siedzący lub stojący tryb życia, który utrudnia prawidłowy przepływ krwi. Nadwaga, brak aktywności fizycznej, a nawet noszenie zbyt obcisłych ubrań czy butów na wysokim obcasie mogą dodatkowo pogarszać stan żył. Nie bez znaczenia są również czynniki związane z dietą – niedobór błonnika, nadmiar soli czy przewlekłe zaparcia mogą zwiększać ryzyko rozwoju żylaków.
Jakie są metody leczenia żylaków kończyn dolnych?
Współczesna medycyna oferuje szeroki wachlarz metod leczenia żylaków, które można dostosować do stopnia zaawansowania problemu, indywidualnych potrzeb pacjenta oraz jego stylu życia. Do najczęściej stosowanych technik należą metody małoinwazyjne, takie jak skleroterapia (ostrzykiwanie żylaków specjalnym preparatem), czy laseroterapia (zamknięcie żył za pomocą energii lasera).
Dla bardziej zaawansowanych przypadków zaleca się tradycyjne zabiegi chirurgiczne, np. stripping, czyli operacyjne usunięcie zmienionej chorobowo żyły. Istnieją również metody zachowawcze, takie jak kompresjoterapia (stosowanie specjalnych pończoch uciskowych) czy farmakoterapia, które mogą wspomagać leczenie lub stanowić element profilaktyki. Każda z tych metod ma swoje zalety i wskazania, dlatego wybór odpowiedniej powinien być poprzedzony konsultacją z lekarzem specjalistą chirurgii naczyniowej.
Skleroterapia
Skleroterapia to małoinwazyjna metoda leczenia żylaków, polegająca na wstrzyknięciu do zmienionej chorobowo żyły specjalnego preparatu (sklerozantu), który powoduje obkurczenie i zamknięcie naczynia. Krew zostaje przekierowana do zdrowych żył, a żylak stopniowo zanika. Skleroterapia jest szczególnie skuteczna w przypadku mniejszych żylaków i pajączków naczyniowych. Zabieg trwa zwykle 15-30 minut, a pacjent może niemal od razu wrócić do codziennych aktywności. Po zabiegu może wystąpić niewielki obrzęk, zasinienie lub swędzenie, które ustępują w ciągu kilku dni. Zaleca się noszenie pończoch uciskowych przez kilka tygodni, aby wspomóc proces gojenia i zapobiec nawrotom.
Laserowe usuwanie żylaków EVLT
Laserowe usuwanie żylaków EVLT to metoda polegająca na wprowadzeniu do żyły cienkiego włókna laserowego, które emituje energię cieplną. Laser powoduje obkurczenie i zamknięcie niewydolnej żyły. Zabieg jest małoinwazyjny i wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym w ramach chirurgii jednego dnia. Stosuje się go przeważnie w przypadku małych i średnich żylaków, a cały zabieg trwa około godziny. Dzięki braku dużych nacięć ryzyko powikłań jest minimalne. Pacjent może wrócić do codziennych aktywności już następnego dnia, choć przez 1-2 tygodnie zaleca się unikanie intensywnego wysiłku fizycznego oraz noszenie pończoch uciskowych.
Stripping
Stripping to tradycyjna metoda chirurgiczna polegająca na całkowitym usunięciu niewydolnej żyły odpiszczelowej lub odstrzałkowej. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym lub regionalnym. Chirurg wykonuje dwa niewielkie nacięcia – jedno w pachwinie lub pod kolanem, a drugie w okolicy kostki. Następnie wprowadza specjalną sondę, która „wyciąga” zmienioną chorobowo żyłę. Zabieg strippingu najczęściej wykonuje się w przypadku zaawansowanych zmian żylakowych, gdy inne, mniej inwazyjne metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Pozwala na trwałe usunięcie problematycznej żyły, co zmniejsza ryzyko nawrotów.
Rekonwalescencja po zabiegu strippingu jest dłuższa niż w przypadku innych metod leczenia żylaków nóg. Pacjent zwykle pozostaje w szpitalu przez 1-2 dni, a pełny powrót do codziennych aktywności może zająć 2-4 tygodnie. Przez kilka tygodni zaleca się noszenie pończoch uciskowych, unikanie intensywnego wysiłku fizycznego oraz regularne kontrole u lekarza. Po operacji może wystąpić tymczasowy ból, obrzęk lub zasinienie w okolicy operowanej.
Dowiedz się więcej o leczeniu żylaków
Żylaki? Umów się na leczenie!
Większość metod usuwania żylaków, takich jak skleroterapia czy laseroterapia (EVLT), jest małoinwazyjna i wykonywana w znieczuleniu miejscowym, co minimalizuje dyskomfort. Stripping, jako zabieg chirurgiczny, może wiązać się z większym bólem po operacji, ale jest on kontrolowany za pomocą leków przeciwbólowych.
Nawroty żylaków są możliwe, zwłaszcza jeśli nie zmienimy nawyków sprzyjających ich powstawaniu (np. siedzący tryb życia, brak aktywności fizycznej). Noszenie pończoch uciskowych, zdrowa dieta i regularna aktywność fizyczna mogą znacząco zmniejszyć ryzyko nawrotów. Niektóre z zabiegów (np. skleroterapię lub laseroterapię) należy wykonać w kilku seriach dla zadowalających efektów.
Nie ma jednej uniwersalnej metody – wybór zależy od stopnia zaawansowania żylaków, ich lokalizacji oraz indywidualnych preferencji pacjenta. Małoinwazyjne metody, takie jak skleroterapia czy EVLT, są rekomendowane dla mniejszych lub średnich żylaków, podczas gdy stripping stosuje się w przypadku zaawansowanych zmian. Konsultacja z lekarzem specjalistą pomoże dobrać najlepszą opcję.