Cukrzyca jest chorobą, która nie daje bolesnych objawów, ale nieleczona może powodować bardzo groźne następstwa. Szacuje się, że obecnie na cukrzycę cierpi prawie 2,7 milionów Polaków w wieku 20–79 lat, a aż 1,7 miliona osób pozostaje niezdiagnozowanych. Problem w szczególności dotyczy krajów wysokorozwiniętych.
Co to jest cukrzyca?
Cukrzyca to przewlekłe schorzenie metaboliczne, które charakteryzuje się nieprawidłowym poziomem cukru we krwi. Powodują go zaburzenia pracy trzustki, która produkuje insulinę – hormon odpowiedzialny za odpowiedni poziom glukozy. W przebiegu cukrzycy może być obecne zarówno upośledzenie wydzielania, jak i funkcji insuliny – dlatego traktowana jest jako grupa chorób metabolicznych. Występuje w kilku typach, a każdy z nich ma inne uwarunkowania.
Jakie są rodzaje cukrzycy?
Cukrzyca typu I insulinozależna to choroba autoimmunologiczna, która rozwija się w wyniku błędu układu odpornościowego, który z niewiadomych bliżej powodów, niszczy komórki trzustki produkujące insulinę. Ten typ cukrzycy bardzo często ujawnia się w wieku młodzieńczym i rozwija dosyć gwałtownie. Pierwsze objawy mogą pojawić się do 30. roku życia.
Najważniejsze objawy cukrzycy typu I:
- przewlekłe zmęczenie i senność,
- brak apetytu,
- nadmierne pragnienie,
- nagły spadek wagi i masy mięśniowej,
- częste oddawanie moczu i infekcje intymne,
- suchość skóry i błon śluzowych,
- zapach acetonu z ust,
- zaburzenia widzenia.
Poradnia diabetologiczna CONTACT-MED
Cukrzyca typu II insulinoniezależna wynika z insulinooporności i jest najczęstszą postacią cukrzycy, którą wywołują zarówno czynniki środowiskowe, jak i uwarunkowania genetyczne. W tym przypadku trzustka produkuje insulinę, ale obserwuje się zwiększoną odporność tkanek na jej działanie. W przeciwieństwie do typu I, cukrzyca insulinoniezależna rozwija się powoli i stopniowo.
Najważniejsze objawy cukrzycy typu II to:
- nadmierne pragnienie,
- częsty głód,
- oddawanie większej ilości moczu,
- częste zmęczenie,
- przybieranie na wadze,
- wolniejsze gojenie się ran,
- wahania nastroju,
- bóle głowy, skurcze nóg oraz zaburzenia widzenia.
Co istotne, choć cukrzyca typu II nie jest w stanie przekształcić się w cukrzycę typu I, to osoba, która pierwotnie otrzymała diagnozę cukrzycy typu II, może nadal uzyskać osobną diagnozę typu I w późniejszym terminie.
Kto może zachorować na cukrzycę?
O ile w przypadku cukrzycy typu I objawy występują nagle, a pacjent nie ma wpływu na nieprawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego i rozwój choroby, tak w przypadku cukrzycy typu II duży wpływ mają czynniki środowiskowe, takie jak: niezdrowy tryb życia, zła dieta, brak aktywności fizycznej, otyłość czy nadwaga.
Inne czynniki ryzyka to również:
- wiek,
- płeć,
- nadciśnienie tętnicze,
- stres,
- zespół Cushinga,
- mała ilość snu,
- uwarunkowania genetyczne,
- ciąża (cukrzyca ciążowa).
Cukrzyca typu I w 90 proc. przypadków ujawnia się przed ukończeniem 30. roku życia. Dlatego często chorują na nią osoby młode oraz dzieci. Niekiedy ujawnia się także jednocześnie podczas przebiegu cukrzycy typu II. Natomiast postać II typu cukrzycy diagnozowana jest przede wszystkim u osób powyżej 45. roku życia, którzy prowadzą nieprawidłowy tryb życia, mają skłonność do nadwagi i otyłości, chorują na nadciśnienie tętnicze lub odziedziczyli chorobę po swoich rodzicach lub dziadkach. W grupie ryzyka są również kobiety w ciąży oraz panie, u których zdiagnozowano zespół policystycznych jajników.
Jak leczy się cukrzycę?
Pierwszym krokiem powinna być wizyta u specjalisty diabetologa, który zleci wykonanie podstawowego badania w kierunku cukrzycy, czyli oznaczenie poziomu glukozy we krwi. Specjalista może rozszerzyć diagnostykę o badania tzw. krzywej cukrowej i krzywej insulinowej, które polegają na pobraniu próbki krwi na czczo i podaniu doustnie roztworu glukozy. Następnie wykonuje się kolejne próbki krwi po około godzinie i po dwóch godzinach od spożycia glukozy.
Konsultacja diabetologiczna, Łódź ul. Wspólna 1A
Cukrzycę leczy się w zależności od zdiagnozowanego typu. W przypadku cukrzycy typu I insulinozależnej ważne są regularne pomiary poziomu glukozy, które cukrzyk wykonuje sam w domu oraz regularne przyjmowanie insuliny. Znaczenie ma również właściwa dieta i odpowiednia dawka ruchu. Leczenie cukrzycy typu II powinno przebiegać wielotorowo: z jednej strony istotna jest samoświadomość pacjenta (przestrzeganie właściwej diety, utrzymanie aktywności fizycznej), a z drugiej regularne przyjmowanie doustnych leków przeciwcukrzycowych.
W Centrum Medycznym CONTACT-MED w naszej Poradni Diabetologicznej zajmujemy się skutecznym diagnozowaniem i leczeniem cukrzycy oraz innych chorób natury metabolicznej, które związane są z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej.